Ocean Atlantycki

Ocean Atlantycki to ponad 80 mln km² wód rozlanych między Europą i Afryką a Amerykami. Jednak mimo swoich potężnych rozmiarów nie jest ani największym, ani najgłębszym z oceanów. Przez wieki stanowił nieprzebytą barierę i uważany był za koniec świata. Dopiero przepłynięcie go przez ekspedycję Krzysztofa Kolumba uznawane jest za koniec średniowiecza i rozpoczęło epokę wielkich odkryć geograficznych. Atlantyk rozciąga się przez wszystkie strefy klimatyczne, od stref podbiegunowych po klimat tropikalny w okolicach równika. To zróżnicowanie przyczynia się do bogactwa oceanicznej biosfery. Różnice temperatury wody wynoszące ponad 20 °C przyczyniają się do cyrkulacji wód, co daje początek wielkim prądom oceanicznym, takim jak Golfsztrom, Prąd Północnoatlantycki, czy Dryf Wiatrów Zachodnich. Prądy te kształtują klimat kontynentów. Na skutek rozsuwania się płyt kontynentalnych szerokość oceanu stale rośnie, a na dnie – z magmy wydostającej się z wnętrza ziemi – powstaje nowa skorupa ziemska. Do Atlantyku, i mórz do niego przyległych, wpływają największe rzeki na świecie: Amazonka, Nil, Missisipi-Missouri, Kongo… Pod dnem oceanu znajdują się bogate złoża surowców naturalnych, takich jak ropa naftowa i gaz ziemny.